روایت غربیها از تحقیر آمریکا در سیزده آبان
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۷۷۴۹۰
ابعاد و اهمیت اقدام انقلابی برچیدن لانه جاسوسی آمریکا در ایران به قدری بزرگ بود که حتی سیاستمداران آمریکایی و کارشناسان غربی نتوانتسند در برابر این پیروزی ایران سکوت کنند.
خبرگزاری میزان _ فارس نوشت: تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران در یومالله ۱۳ آبان ۱۳۵۸ (برابر با چهارم نوامبر ۱۹۷۹) به دست دانشجویان انقلابی که آمریکاییها از آن با عنوان «بحران گروگانگیری» نام میبرند، اقدامی جریانساز بود که علاوه بر نابودی پایگاه جاسوسی آمریکا در ایران، ابعاد بینالمللی گستردهای داشت و زمینهساز افول قدرت و هژمونی پوشالی این کشور و حقارت دولت آن شد؛ مسئلهای که سیاستمداران و رسانههای آمریکایی و کارشناسان بینالمللی در ۴۲ سال گذشته در موارد مختلف به آن اذعان کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«جولیتو کیهزا» روزنامهنگار ایتالیایی در کتابی تحت عنوان «تهاجم کارتر و وقایع پشت پرده» که اشاره به عملیات طبس دارد، به نقل از «هندریک هرتزبرگ» نویسندۀ اصلی متون سخنرانیهای کارتر از تعبیر گیر افتادن در بنبست در اشاره به این واقعه و تلاشهای ناموفق و درماندگی دولت کارتر برای آزادی آمریکاییهای بازداشتی استفاده میکند.
هرتزبرگ در جایی دیگر میگوید: تصورم این بود که کارتر اساساً خود را گروگان میکند. هر شب این بحث مطرح بود که «آمریکا تحقیر میشود، زیرا کارتر یک بیعرضه است».
«پیر سالینجر» نویسنده آمریکایی در کتابی تحت عنوان «آمریکا گروگان گرفته شد: مذاکرات پنهانی» به تحقیر و ذلت آمریکا در جریان این حادثه اذعان میکند و میگوید بزرگترین قدرت جهان زیر منت کشوری است که دچار بینظمی انقلابی است.
«همیلتون جردن» که رئیس کارکنان کاخ سفید کارتر بود در کتاب «بحران؛ آخرین سال ریاستجمهوری کارتر» میگوید که از زمان تسخیر سفارت ایالات متحده در تهران در ۴ نوامبر ۱۹۷۹ تا انتخابات ریاستجمهوری یک سال بعد آن، دولت کارتر هم مانند «۵۳ گروگان آمریکایی» اسیر بود.
همچنین به نقل از روزنامه «نیویورک تایمز»، «ویلیام داگرتی» از کسانی که در سفارت آمریکا بازداشت شد، به تحقیر و شرمساری کشورش در جریان این رویداد در مصاحبه با شبکه «سیانان» اذعان میکند.
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی با عنوان «سال اسارت: تلاش طولانی و ناامیدکننده برای پایان دادن به یک تحقیر ملی» به تاریخ ۱۹ ژانویه ۱۹۸۱، در خصوص این اتفاق نوشت: از زمان «پرل هاربر» (اشاره به حمله ارتش ژاپن به پایگاه دریایی ایالات متحده آمریکا در این بندر در دسامبر ۱۹۴۱ که برای نیروی دریایی آمریکا یک فاجعه کامل بود و در پی آن، آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد) آمریکا تا این حد تحقیر نشده بود. دهها تن از دیپلماتها و نظامیان آمریکا برای بیش از یک سال در سرزمینی دور اسیر بودند و آمریکاییها، از رئیسجمهور کارتر تا ردههای پایینتر، ناتوان از اقدام.
نیویورک تایمز میافزاید: رئیسجمهور سعی کرد التماس کند، چانهزنی کند، تهدید کند و در یک نمونه سعی کرد حمله کند، اما همه بیهوده بود. کنگره قانونی را تصویب کرد که گروگانها را از پرداخت مالیات بر درآمد معاف میکرد، اما این تنها اقدامی بود که توانست انجام دهد. فقط کسانی که در سفارت در تهران بودند اسیر نبودند؛ همانطور که شب به شب در تلویزیون میگفتند «آمریکا گروگان گرفته شده» بود.
شبکه «پیبیاس» آمریکا این دوران را برای جیمی کارتر دوران تحقیرآمیز و طاقتفرسا توصیف کرد و افزود برای آیتالله خمینی (ره) و انقلابیون ایرانی، تسخیر سفارت آمریکا و بازداشت کارکنان آن یک پیروزی بسیار نمادین بر «شیطان بزرگ» بود.
روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» هم در گزارشی «بحران گروگانگیری ایران را یک آسیب ملی برای ایالات متحده خواند» و نوشت: در ۴ نوامبر ۱۹۷۹ دانشجویان ایرانی به سفارت ایالات متحده یورش بردند و کارکنان آن را گروگان گرفتند. رهبران ایالات متحده درمانده بودند و آمریکاییها از تصاویر گروگانها با چشم بسته شوکه شدند.
واشنگتن پست میافزاید: گویندگان اخبار هر شب به آمریکاییها یادآوری میکردند که گروگانها چه مدت در اسارت بودهاند. جایگاه رئیسجمهور جیمی کارتر هرگز بهبود نیافت، و زمانی که اسرا ساعاتی پس از سخنرانی تحلیف ریگان آزاد شدند، آخرین توهین به رئیسجمهور در حالِ خروج بود.
روزنامه آمریکایی «فیلادلفیا اینکوایرر» در گزارشی که در سال میلادی جاری منتشر کرده، اتفاقی که در چهارم نوامبر ۱۹۷۹ در تهران رخ داد را بدترین کابوس یک رئیسجمهور آمریکا خوانده و افزوده «به ویژه زمانی که آن رئیسجمهور قبلاً به دلیل یک اقتصاد بد، محبوبیتش فقط ۳۰٪ بود و برای کشوری که هنوز از شکست خود در جنگ ویتنام که تنها چهار سال قبل به پایان رسیده بود، بهبود نیافته بود. بحران گروگانگیری در ایران ایالات متحده را در صحنه جهانی ضعیف جلوه داد».
«استوارت آیزنشتات» مشاور ارشد سیاست داخلی کاخ سفید در کتابی با عنوان «رئیسجمهور کارتر: سالهای کاخ سفید» روایتی از زمان کار خود برای سی و نهمین رئیسجمهور آمریکا را ارئه میدهد که در آن کارتر را رئیسجمهوری بلاتکلیف و غیرموثر توصیف میکند و در بین ناکامیهای وی به مسئله تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران اشاره و میگوید که کارتر نتوانست بر آن فائق آید.
شکسته شدن «پنجه عقاب» و فرار آمریکایی«عملیات طبس» که در ارتش آمریکا «پنجه عقاب» نام گرفته بود، ماموریتی نظامی توسط نیروی دلتا (نیروهای ویژه) در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ برای آزادسازی آمریکاییهای بازداشت شده در تهران بود که در پی ناکامی دولت آمریکا در اعمال فشار سیاسی و اقتصادی برای آزادی این افراد جیمی کارتر دستور انجام این عملیات را صادر کرد. عملیاتی که با شکست مواجه شد و ۸ نفر از نظامیان آمریکایی در این ماجرا کشته شدند.
نیویورک تایمز درباره آن مینویسد: پس از ماهها اوج و فرود، آمریکاییها صبح روز ۲۵ آوریل ۱۹۸۰ (۵ اردیبهشت ۱۳۵۹) را با تحقیر دیگری آغاز کردند. در ساعت ۷ صبح، رئیسجمهور کارتر به تلویزیون رفت تا اعلام کند که یک ماموریت جسورانه برای نجات گروگانها شکست خورده است.
این روزنامه میافزاید: آنچه خیلی بد به نظر میرسید نه این شکست بلکه چگونگی رخ دادن آن بود. سه بالگرد از هشت بالگرد تعیین شده برای نجات مجبور شدند (به دلیل نقص فنی) از ماموریت خارج شوند. سپس، پس از تصمیمگیری برای نیمهکاره گذاشتن ماموریت، یکی از بالگردهای باقی مانده بر روی زمین با یک هواپیمای ترابری C-۱۳۰ برخورد کرد و هر دو سوختند. هشت نظامی آمریکایی در این آتشسوزی جان باختند. بقیه فرار کردند و اجساد سوخته همقطاران خود را در کویر ایران رها کردند. کارتر مسئولیت کامل این شکست را پذیرفت و سایروس ونس وزیر خارجهاش که مخالف این عملیات بود استعفا کرد.
روزنامه آمریکایی «نیویورک دیلی نیوز» هم در گزارشی به بازخوانی ماجرای عملیات طبس که در آن نیروهای ویژه ارتش آمریکا به سرنوشتی شوم دچار شدند، پرداخت و نوشت: تلاش برای نجات جان ۵۰ گروگان آمریکایی سفارت اشغال شده آمریکا در تهران اوائل امروز به دستور جیمی کارتر رئیسجمهور به خاطر نقص فنی پیش آمده لغو شد. در جریان این حادثه دو هواپیمای آمریکایی فرود آمده در بیابانهای طبس در جریان عقبنشینی از عملیات با هم برخورد کردند.
پیروزی اراده ایران و افول آمریکایی«الین سی کامارک» عضو ارشد در اندیشکده آمریکایی «بروکینگز» عملیات طبس را فاجعهای خوانده که با مرگ نظامیان آمریکایی، هواپیماهای نظامی نابودشده و آزاد نشدن آمریکاییها پایان یافت. وی معتقد است کارتر همان شبی در انتخابات آمریکا شکست خورد که اقدام نظامی او در بیابان طبس به شکست انجامید.
وی میافزاید: ماموریت شکست خورده آخرین ضربه بود. با واردن شدن به سال ۱۹۸۰، جیمی کارتر به عنوان یک رئیسجمهور ضعیف و بیخاصیت شناخته شد. اقتصاد به طرز فوقالعاده بدی پیش میرفت. رتبههای محبوبیت او رو به افول بود. سختترین چالش را برای کسب نامزدی حزب دموکرات پشت سر گذاشت و اگرچه کارتر نامزد دموکراتها شد، اما در نوامبر به جز شش ایالت، به اضافه ناحیه کلمبیا همه ایالتها را در مقابل رونالد ریگان از دست داد.
به نوشته نیویورک تایمز، ممکن است کارتر (در نطق پس از شکست قاطعش در مقابل ریگان) در خصوص تأثیر تحولات گروگانگیری بر انتخابات اغراق کرده باشد، اما در واقع این درست بود که نظرسنجیها نشاندهنده افت شدید جایگاه کارتر در آخر هفته قبل از انتخابات بود و به همان اندازه درست بود که پارادوکس خاصی برای رایدهندگان آمریکایی ایجاد شده بود: در حالی که ادعا شده بود در گذشته نزدیک ایالات متحده تعیین کرده بود که چه کسی دولت را در ایران تشکیل دهد، اکنون ایرانیها بر روی اینکه چه کسی رئیسجمهور آمریکا میشود تأثیر گذاشتند.
روزنامه «سیدنی مورنینگ هرالد» استرالیا در مطلبی نوشت ایران قبلاً یک رئیس جمهور آمریکا را به زیر کشیده است.
به نوشته این روزنامه، تمام تلاشهای جیمی کارتر برای آزادی گروگانها شکست خورد، از جمله یک ماموریت نجات در آوریل ۱۹۸۰، زمانی که برخی از خدمه هواپیما کشته شدند و لاشه هواپیمای آمریکایی در صحرا لکه ننگی بر ارتش ایالات متحده شد. تحقیر آمریکا در ایران عامل اصلی شکست کارتر در نوامبر آن سال بود.
طبق ادعای این گزارش ایران عمدا برای تکمیل کردن حقارت کارتر تا پایان دولت او و سوگند یاد کردن رونالد ریگان به عنوان رئیسجمهور جدید در ۲۰ ژانویه ۱۹۸۱ برای آزادی آمریکاییها پس از ۴۴۴ روز صبر کرد.
بیشتر بخوانید: دانشآموزان؛ میزبان نمازگزاران نماز جمعه تهرانانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: سیزده آبان تسخیر لانه جاسوسی تسخیر لانه جاسوسی رئیس جمهور آمریکا روزنامه آمریکایی جاسوسی آمریکا آمریکا در ایران نیویورک تایمز آمریکایی ها جیمی کارتر عملیات طبس برای آزادی گروگان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۷۷۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سایه مستدام جنگ بر اروپای مدعی دیپلماسی
تصویب لایحه اخیر در مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر کمک دهها میلیارددلاری این کشور به کییف، تلآویو و تایپه نشان داد که واشنگتن و لندن درصدد ایجاد و تشدید بحرانهای راهبردی در نقاط کلیدی و ژئواستراتژیک نظام بینالملل هستند. با این حال به نظر میرسد آمریکا متوجه عواقب و تبعات بازی خطرناک خود نیست یا درکی از مدیریت بحرانهای خودساخته در عرصه جهانی ندارد.
به گزارش ایسنا، حنیف غفاری در یادداشتی در جام جم نوشت: مناقشه آتلانتیکیها و مسکو به نقطه اوج خود رسیده ومتعاقب وقوع جنگ اوکراین، شاهد تصاعد بحران میان طرفین هستیم. گرچه برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی درصدد مهار مناقشه و تحدید دامنه آن هستند اما در مقابل برخی اعضا مانند آمریکا، انگلیس ولهستان نیز درصددحفظ این گره کوروتبدیل آن به مناقشهای دائمی بامسکو برآمدهاند.
از یکسو شرایط میدانی جاری در جنگ اوکراین (بهخصوص پس از تصرف باخموت و آودیوکا توسط روسها) بهگونهای است که قدرت مانور میدانی کییف را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و احتمال شکست نهایی آن در جنگ را دوچندان ساخته است.
از سوی دیگر، تصویب لایحه اخیر در مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر کمک دهها میلیارددلاری این کشور به کییف، تلآویو و تایپه نشان داد که واشنگتن و لندن درصدد ایجاد و تشدید بحرانهای راهبردی در نقاط کلیدی و ژئواستراتژیک نظام بینالملل هستند. با این حال به نظر میرسد آمریکا متوجه عواقب و تبعات بازی خطرناک خود نیست یا درکی از مدیریت بحرانهای خودساخته در عرصه جهانی ندارد.
اخیرا آندژی دودا، رئیسجمهور لهستان با اشاره به تقویت سیستم تسلیحاتی روسیه در بلاروس و کالینینگراد، گفت که کشورش برای استقرار سلاحهای هستهای ناتو آماده است. این مواضع رئیسجمهور لهستان میتواند نقطه آغاز یک مناقشه بسیار خطرناک و غیرقابل مهار در نظام بینالملل باشد. ورود منازعه آتلانتیکیها و کاخ کرملین به حوزه هستهای به معنای رسیدن به بالاترین سطح منازعه است که قواعد موجود در حوزه بازدارندگی هستهای نیزتوان کنترل آن راندارد.لهستان یکی از اعضای ناتو وازحامیان سرسخت اوکراین است. این کشوربا بلاروس وروسیه مرز مشترک دارد. با این حال جناح شرقی ناتو ازجمله کشورهای مجارستان واسلواکی، خواستار تشدید دامنه نبرد با روسیه یا قرارگیری در چارچوب یک جنگ سرد جدید نیستند!
همین مسأله، دستان لهستانی را بیشتر خواهد بست. روسیه در واکنش به این اظهارنظر، هشدارداد که درصورت این اتفاق، اقداماتی برای «تامین امنیت خود» انجام خواهد داد. نکته قابلتامل اینکه مواضع اخیر ورشو متاثر از همپیمانی مطلق آن با واشنگتن و لندن در ناتو است. به عبارت بهتر، اظهارات آندژی دودا نقطه آشکارساز یک منازعه جدی است!
رئیسجمهور لهستان این اظهارات را پس از بازگشت از سفر نیویورک مطرح کرد. او در جریان این سفر، جلساتی را در سازمان ملل برگزار و با دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا درباره جنگ اوکراین گفتوگو کرد. او همچنین در ماه مارس به واشنگتن دیسی سفر و در آنجا با جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا دیدار کرد. از اینرو مواضع رئیسجمهور لهستان، مخرج مشترک نگاه راهبردی خطرناک هردو حزب سنتی آمریکا(دموکراتها و جمهوریخواهان)نسبت به تحولات جاری در نظام بینالملل محسوب میشود. آیا غرب قادر به کنترل عواقب و تبعات مناقشهای که بهصورت خودخواسته و براساس توهمات خود مشغول خلق و ساماندهی آن است، خواهد بود؟ پاسخ این سؤال قطعا مثبت نیست.
انتهای پیام